Ä°slamcı Yeni Åžafak ÅŸu sıralar Maliye ve Hazine Bakanı ÅžimÅŸek’i hedeflerine aldı, ÅžimÅŸek’in gitmesini istiyor. Nedeni ÅžimÅŸek’in uyguladığı yüksek faize dayalı ekonomi politika.

Aslında bu politika ÅžimÅŸek’e ait deÄŸil; Kapitalizmin iç hastalıklarını tedavi amacıyla formüle ettiÄŸi küresel bir reçete bu. Adı da Kemerleri Sıkma Politikası, bir diÄŸer adıyla Deflasyon.

Kemerleri Sıkma Politikası ekonominin krize girdiği dönemlerde, özellikle enflasyonun çok yükseldiği dönemlerde başvurulan bir yöntem. Yöntemin belli-başlı tezahürleri şöyle sıralanabilir:

 *Ãœcretlerin dondurulması veya sınırlanması.

*Kamu harcamalarının minimize edilmesi.

*Ekonomik büyümenin görece frenlenmesi.

*Çok sıkı bir dezenflasyon süreci...

Bu politikanın belli-başlı bir diğer tezahürü sıkı para politikasıdır. Fiyatların sabit tutulması veya düşürülmesi için tedavüldeki paranın daraltılması..

Harcamaları kısmak için yüksek faiz politikası izlenir...

Şimşek bunu yapmaya çalıştı, ama başarılı almadı. Bunun temel nedeni kamunun kemer sıkmaya yanaşmamasıydı. Dahası iktidarın politik kararlar alırken izlenen ekonomi-politikanın hassas dengesini dikkate olmamasıydı. İBB/İmamoğlu operasyonu gibi...

ÅžimÅŸek’i göndermek istiyorlar, çünkü yüksek faiz politikasını sürdürüyor. Aslında buna mecbur. Politik savrulmalara koÅŸut olarak kendisini gösteren finansal savrulmaları dengelemek için elinde faiz silahından baÅŸka silah yok.

Kemerleri sıkma politikası teorik bir bütünlüğe sahip deÄŸildir, ama ideolojik bir içeriÄŸi vardır. Kriz anlarında ortaya çıkan ve krizin yükü üzerine yıkılan halkın taleplerini, gerçek temelini gizleyecek engellemeye çalışır. Ancak bu yüzünü saklar “kurtuluÅŸ reçetesi” maskesiyle dolaşır ortalarda....

Gazete haberlerine bakılacak olursa Şimşek gitmek istiyor, ancak onun yerine kim ve elinde nasıl bir reçete ile geleceği bilinmediği için olsa gerek şimdilik bekletiliyor...

Yani nas modeline dönülmesine henüz karar verilmiş değil.

**

Haziran ayı bu kez de ücret tartışmalarıyla geçmeye aday. Memurlar ile emeklilere enflasyon farkı verilecek, komu işçilerinin ücret zamları belli olacak...

CHP ise asgari ücrete ara-zam yapılması için bastırmaya hazırlanıyor...

Soru ÅŸu:

İktidar izlenen politikanın temel tezahürlerinden birisi olan ücretleri sıkmaktan geçici olarak vazgeçer mi ?

Bir erken seçime gitmeyi düşünüyorsa vazgeçebilir, yok öyle bir niyeti yoksa (ki yok) büyük emekçi kitlesi açlık sınırının altındaki ücretlerle yetinmek zorunda kalacak yine !..

CHP’nin hazırlıklarını yaptığı asgari ücrete ara zam kampanyası için, izlenen ekonomi-politikaya atıfla “fırsatçılık” yaptığı söylenebilir ama kampanyanın ideolojik içeriÄŸine lâf söylemek olası deÄŸildir.

**

Asgari ücret ile emeklilerin ortalama maaşları açlık sınırının altında. Memurların büyük çoğunluğu yoksulluk sınırının altında maaş alıyor, açlık sınırına yakın olan bir kesim de var.

Uygulamaya çalışılan ekonomi-politikaya kamu da tüm alanlarda katılmış olsaydı, ücret sınırlamasının kendi içinde bir anlamı olurdu. Öyle bir ÅŸey yok. Uygulama doÄŸrudan çalışanların özverisine yaslandığı için eÅŸitlik ve adalet kavramı ekonomik alanda da gerçek anlamlarından uzaklaşıyor. “Biri yer biri bakar” moduna giriyor...

Haziran sonunda milyonlarca emekçiye uygulanacak ücret politikası, eÄŸer uygulanan ekonomi-politikaya koÅŸut bir çizgi izlense, oluÅŸacak tepkilerin bir erken seçim ambiyansı yaratması da sözkonusu olabilir. CHP’nin asgari ücrete ara zam kampanyası da bunu amaçlıyor zaten.

Ä°ktidar da bunun farkında elbette. Bir erken seçim ambiyansının doÄŸmasını ücretlerde hissedilir iyileÅŸtirmeler  yaparak etkisiz kılmaya çalışır mı acaba ?

Pek olası deÄŸil gibi. Ama eÄŸer ÅžimÅŸek’i de gönderecek bir ekonomi modeli deÄŸiÅŸikliÄŸi öngörülmüyorsa olabilir de...

Şöyle bağlayacağım:

Kemerleri Sıkma Politikası tutmadı. Ama bunun suçunu ÅžimÅŸek’e atmak insaflı bir tavır olmaz. Sonuçta ÅžimÅŸek, ErdoÄŸan deÄŸil !..