BEKİR ÇOŞKUN
20 Ekim 2020 00:39:16
Akşam saat 21.00 civarı…
Zehra haber verdi…
Bekir Coşkun’u kaybetmişiz.
Uzunca bir süredir akciğer kanseriydi. Beklenmeyen bir ölüm değildi bu yüzden.
Ama yine de…
Gözlerimde biriken yaşları bir kağıt mendille sildim.
Çok sevdiğim bir yazardı…
Müthiş bir gözlem gücü…
Çözümleyici bir zeka…
Tüm canlıları/cansızları ile doğayı sevgiyle kucaklayan bir duyarlılık…
Şiirsel bir dil…
Bitmedi.
Atatürkçü çelik gibi bir yürek…
Bekir Çoşkun buydu işte…
Çoktan beri yazamıyordu; ara ara görüyorduk O’nu… Son yazısını sonbahar başında yazmıştı. “Yaz bitti” diyordu, ”gelecek yazı bilemem…”
Ankara’nın kışı artık O’nsuz gelip geçecek…
Yazlığının olduğu Cunda da bahar çiçekleri O’nsuz açacak…
Bilmediği “gelecek yaz” O’nsuz açacak kollarını dünyaya…
Bekir Çoşkun’un ölümüyle güzelim ülkemiz çok büyük bir yazarını daha kaybetti…
Yeri doldurulamayacak bir yazarını…
Oysa ne de çok ihtiyacımız vardı Onun sevgi dolu yüreğine, şiirsel diline, o müthiş gözlem gücüne, işlek zekasına, vatan sevgisine…
Hele hele, basınımıza musallat olan hoyratlığın, sevgisizliğin, haysiyetsizliğin, çıkarcılığın zirve yaptığı şu içinde yaşadığımız günlerde !..
00
Sonbaharlar böyledir işte…
Usul usul içine çekilirken, sevdiklerini de beraberinde götürür…
Hüzün mevsimidir sonbahar…
ETİKETLER : Yazdır