KÖRLER SAĞIRLAR DÜNYASI YA DA ÇIKARLARIN BİRBİRİNİ AĞIRLAMASI
22 Haziran 2021 12:34:22
Hasan Hüseyin Yalvaç
Birbirimizi arıyor, ziyaret ediyor ve özlüyorduk her zaman. Bunun da bir çıkar yanı vardı elbet ama varıp insanlığa dayanıyordu bu çıkar. Sonra bazı ÅŸeylerin bitme ya da bitirilme mevsimi baÅŸladı, baÅŸlatıldı. Küçük bir anıyla sürdüreyim yazımı. YetmiÅŸli yılların başındaydı Aydın’da Muzaffer Ä°zgü aÄŸabeyi ziyaret ediÅŸim. Bahçeli bir öğretmenler lokalinde buluÅŸtuk ve bir öğretmen arkadaşıyla tanıştırdı. Bu arkadaÅŸ yılın 365 gününü bayram, kurtuluÅŸ ve o, bu günleri diye haritalandırmıştı. Ä°ÅŸte o dostumuz gibi bitme veya bitirilme eylemiyle birlikte boy vermeye baÅŸladı günler. Anneler, babalar, sevgililer falanlar filanlar günleri derken derin bir yasın içinde boÄŸulmaya baÅŸladı normal günler.
Tabi ana paydayı oluşturan sevgiyi unutursanız ve de elinizin tersiyle itelerseniz uzaklara, sevgisizliğin yaşamınızda köklenmesine izin vermiş olursunuz. Böyle olunca da, sahte sevgileri reklamlarla gerçek sevgilerin yerine oturtursunuz veya o eyleme yardım etmiş olursunuz.
Normal yaÅŸamak eylemine ve dışındaki her ÅŸeye bulaÅŸtı bu yabancılaÅŸma. Çünkü bütünden korkmanın sonucu olarak küçülttük birçok ÅŸeyimizi. Bir ormanla, bir aÄŸaçla söyleÅŸmekten vazgeçip yapraklara vardık ve doÄŸal olarak ‘bir aÄŸaç gibi tek ve hür, bir orman gibi kardeÅŸ’ olma olanağımızı bıraktık yadlara. Bir ÅŸair arkadaşım aradı bir söyleÅŸinin soruları için. DertleÅŸirken aklıma geldi böylesine unutma, böylesine kaçma ve kendi kendimizi ağırlama. Elimden geldiÄŸince, dilim döndüğünce aktarmaya çalıştım bu yollarla varılan noktanın çaresizce çürümüşlüğünü. Kendine bütün içinde yer istemeyenlerin yolculuk haritasıdır bu. Bir yerlere konuk olmak, bir yerlere kapak olmak. Kendi üretim alanının gücünden uzaklaşıp, o alanın nimetlerinden yararlanarak baÅŸka bir ‘ben’ oluÅŸturmak. Şöhret bayat da olsa insanların hoÅŸuna gidiyor demek. Bu çürüme yolculuÄŸunun salt sanata, edebiyata deÄŸil insana iliÅŸkin hiçbir ÅŸeye yararı yok. Ancak buradaki yarar insanlığın düşmanı ‘ben’ciler içindir. Unutmanın bu denli yaygınlaÅŸması da buralara baÄŸlıdır. Ãœn anımsanıyor ve ünlü. Sanata, insanlığa ömrünü verenlerin adı besi anılmıyor neden? Çünkü onlar devreye girdiÄŸinde insanlık memleketine dönüyor demektir. Çünkü insanlığın gurbeti de sılası da kendisidir.
Bu Pazar günü böylesi sıkıcı konulara dalmak istemezdim ama yaşam gittikçe canlılara ait kimliğini yitiriyor. Kimseler bir arada yaşadığının ayrımında değil ve sürekli kendi çıkarlarına göre hareket ediyor ve bir yorulma, tükenme evresine giriyor. Ayrıca ne kadar insanlıktan uzaklaşılırsa uzaklaşılsın, herkes yaptığı haksızlıkların hesabını karşısında bulacaktır. İnsan, b.u sözlerime gülse de diğer canlılar bu hesapların takipçisi olacaktır. İnanmak istemiyorsanız bir süre o canlıları izlemeye alın adları önemli değil.
*
İstedikleri kadar körler ve sağırlar birbirini ağırlasın, adım gibi biliyorum ki gizlilik üstündeki topraklar, küller savrulacaktır.
Emin olun, her gün rüzgârla konuÅŸuyorum.
ETİKETLER : Yazdır
Yorumlar
Yorumlar, editörlerimiz tarafından onaylandıktan sonra yayınlanır. Kanunlara aykırı, konuyla ilgisi olmayan, küfür içeren yorumlar onaylanmamaktadır.
Henüz bir yorum yapılmamış