BİR GÜN MUTLAKA…
04 Haziran 2019 21:51:50
Bayramlar hepimizindir. Bizi birleştirir .Kucaklar. Güzel duygularımızı öne iter. Daha bir insan oluruz…
Ama, bu gerçek, ne milli bayramlarda ve nede dini bayramlarda varolan sınıfsal farklılıkları ve bunun yansıması olan yaşam kalitesi farklılıklarını ortadan kaldırmaz.
Bayramların da sınıfsal bir içeriği vardır.
Bu yüzden herkes kendi bayramını yaşar…
Hep birlikte yaşanıyor gibi görünen bayramlar, ritüelleri aynı olmakla birlikte, farklı koşullarda kutlanır çünkü.
Bayramlarda her aile, şeker alır örneğin…
Ama, kimisi lüks pastanelerden veya AVM’lerden, kimisi pazardan/merdivenaltından..
Kılık kıyafetten, bayram sofrasına kadar bu farklılık yaşamımıza yansır.
Tıpkı, iftarlarda olduğu gibi…
Kimisi, beş yıldızlı otellerde, michelin yıldızlı lokantalarda orucunu açar, kimisi kerpiç evinde keş ve ekmekle…
Oysa, tutulan oruç, aynı oruçtur…
Bu, yaşamın adeletsizliğidir…
Ölüm gerçeği bile bunu değiştirmez:
İslam düşünürünün; “ölüm adildir, şahı da fakiri de aynı anda vurur “ şeklindeki sözüne Nazım’ın verdiği yanıt çok öğreticidir:
Ölümün adil olması için, hayatın adil olması gerekir…
Geçenlerde bir gazetede okudum. SMA hastalığını tek dozda iyileştirecek bir ilaç geliştirilmiş. O tek dozun fiyatı 1,2 milyon dolar !
Oysa güzelim ülkemizde rutin SMA ilaçlarına bile ulaşamayan çok sayıda yoksul çocuk var.
1,2 milyonu bastıran yaşama tutunacak, ötekiler ölecek…
Ölümün adaleti nerede ?..
o o o
Bu yazıyı, Zehra ile birlikte bayram alış-verişi için dolaşırken kurdum kafamda:
Kimileri marka mağazalarında giysi-kundura deniliyor, kimileri pazarda, kimileri AVM’lerin seri dışı kalmış ya da defolu giysi bölümünde…
20 liraya da gömlek var, 200 liraya da…
65 liraya da bir kutu çikolata var, 21 liraya da…
Antrikot, üç kilo ucuz kıyma fiyatına gidiyor…
Yarım kilo markalı lokum 50 lira…
Bir adım geriye çekilip baktım:
Sınıfsal farklılıklar aynı AVM’de bile insanın suratına tokat gibi çarpıyor…
Kimisi filesine yarım kilo kıyma koyarken kimisi iki kilo antrikotla ayrılıyor et bölümünden…
Yaşamın adaleti nerede ?..
Mütevazi kalemimle, elli küsur yıldır adalet arayan birisiyimdir ben… Kimsenin kimseyi sömürmediği, kimsenin kimseye kulluk etmediği, özgür bireylerin “ bir orman gibi kardeşçesine “birlikte yaşadığı, savaş değil, barış türkülerinin yankılandığı bir dünya ve Türkiye…
Bizden önceki kuşakların da özlemiydi bu…
Ama hala şuna inanıyorum:
Bir gün… O ışıklı günlere ulaşacak insanlık ve güzelim ülkemiz çiçek bahçesine dönecek…
Bir gün mutlaka…
Sevgili okurlar, bayramınızı bu hasretle kutluyorum.
ETİKETLER : Yazdır