KIYIDA ” BİR(i) imiş
13 Subat 2018 13:51:41
İBRAHİM’ YILDIZ…
Mithat Ağabey, dilinden düşürmezdi bu adı: ŞAİR derdi. Bir gün ilk kitabı çıka geldi…
*
Mektupşaşmalar, telefonlar başladı aramızda. Derken Baston Festivali’ne davet ettim. 0 benden önce gelmiş iş yerime. Yolda karşılaştık. 0 bana baktı, ben ona baktım. O beni, ben onu tanımadım. Koltuğuma oturmadan içeri girdi: “ İlahi Kademoğlu, beni tanımadın” dedi. Tanıdım da, Adını bilemedim Abi” dedim.
*
Kıyısındaymış şiirinin. Tevazuya bakın siz: İkinci kitabıyla Koltuğunun doruğundaydı oysa, boşluğu doldurdu. Işığın Kanı, Toplumun Teni bile oldu: Derken bir İBRAHİM, bir İBRAHİM DAHA… TAY üzerinde çalışıren yitirdik 0nu…
*
Ardından bir Kitap hazırladık PEKİN DOSTUMla: ŞİİR GÖĞÜNDE BİR YILDIZ’dı artık İBRAHİM amcamız…
*
En son 8 0cak 1994 günü Devrek’e geldi. Beldibi Balıkçısında aldık soluğu. Meğer 0 GÜN vedaya gelmiş. Nereden bilebilirdik ki, BUZ GİBİ BİR YANGINla bizi yetim, şiirlerini öksüz bırakacakmış…
*
Mithat Ağabey gece ölümünü haber vermiş. 41 derece ateşle gripal enfeksiyon geçiriyordum. Uyandırmamış. Uyandığımda bu acı haberi eşim vermişti. 0 saatlerde İbrahim Çengeller yolundaydı. Sonsuz yolculuğa çıkmıştı çoktan…
*
Kalemi aldım elime, şu dört dizeydi dilime dolanan:
“Eflani Çengellerde bir gömüt/ İçine bir YILDIZ’ımız koyduk/
İçinde nice şiir ve umut/ “İşe bakacaksın sen der uyur”…
*
Zaman aktı geçti, 24 yıllık hasret sürüyor: unutamadık…
ETİKETLER : Yazdır