BÜYÜK YÜRÜYÜŞ? BÜYÜK YALNIZLIK!..
06 Ocak 2012 15:31:28
Zonguldak maden işçileri bundan 21 yıl önce haklarını söke söke almak için Ankaraya yürüyorlardı. Ocak ayının soğuğuna,fırtınasına,karına metelik vermeden!..
Bir de bugüne bakın! Taşeron işçilerinin eylemleri de olmasa, Zonguldak madencileri demokrasi mücadelesinde hiç yok!.. Gazi Paşa caddesine olsun topluca çıkamıyorlar!..
Niye?
Çünkü maden işçilerinin Şemsi Denizer gibi bir önderleri yok bugün!
Denizer’in Genel Başkanlığını yaptığı GMİS de o dönemin GMİS’i değil artık!
Öndersiz işçi kuru kalabalıktır!. Çünkü hedefi yoktur!..
1940’lı yıllara kıyasla bir avuç kalan günümüzün madencileri, devletten enflasyon oranında zam kapsalar davul zurna eşliğinde halay çekiyorlar!.. Başka söze gerek yoktur!..
Bu geriye doğru “değişim’in” nedeni, işçilerin yalnız kalmasıdır!. Bunun vebali sadece GMİS’e ait değildir. Sözümona “ilerici, devrimci” siyasal partilerden “STK”lara kadar uzayan liste aynı vebalin ortağıdır.
Cumhuriyet gazetesi, Büyük Yürüyüş’ün başladığı 4 Ocak’ta bir Zonguldak Ek’i verdi. Ek’i dikkatle gözden geçirdim. Zonguldak doğumlu birkaç tanınmış yazarın nostaljik takılmaları ile yürüyüşü anlatan ve Zonguldak’ın ilçelerinin yalınkat tanıtımını yapan yazıların dışında dişe dokunur hiçbir şey yoktu Ek’te! Zonguldak’a ağıt… Yalınkat sayılama verilerinin bıktırıcı tekrarı… Kömür havzasının niçin bu duruma düştüğünü ve ne yapılması gerektiğini açıklayan tek yazı bulunmuyordu Ek’te. (Hadi hakkını yemeyelim, Ali İhsan Köktürk’ün yazısı dışında)
Ek, Cumhuriyet gazetesinin İlhan Selçuk’tan sonra gitgide liberalleşmesinin, buna koşut olarak boyanmasının, arka kapak güzelleri basmaya başlamasının somut bir örneği gibiydi! Gönül isterdi ki gazetenin imzasıyla kömürde de devletçiliği savunan bir bakış açısı sergilensin..
Yoktu! Tam tersi Ek’te bir özel kömür şirketinin propaganda kokan haberine de yer verilmişti! Ek’in arka kapağını boydan boya kaplayan aynı şirketin ilanı, sanırım her şeyi açığa vuruyordu! Ek’in masrafı çıkmıştı anlaşılan!..
GMİS’ten STK’lara ve medyaya uzanan liberalleşme sürecinde, devlet işletmesi TTK’yı ve genelde kömürü kurtarmanın olanağı kalmamıştır!..
Ta ki, madenciler devrimci bir önderliğe kavuşuncaya kadar!..
ETİKETLER : Yazdır