İyi Parti Genel Başkanı Akşener, son zamanlarda, çeşitli vesilelerle, Bahçeli’nin milliyetçiliğini kantara vurmaya başladı !

Bunun son örneği, Akşener’in, Çin’in Uygur Türklerine karşı uyguladığı baskıcı politikalara Bahçeli’nin sessiz kalmasını sorgulamasıydı.

(Bu suçlamaya karşı MHP’nin verdiği, “Doğu Türkistan’a giden ilk liderin Bahçeli olduğu şeklindeki evlere şenlik yanıtın üzerinde durmaksızın devam edeceğim):

Akşener. Bahçeli’nin, Uygur Türkleri konusunda sessiz kalmasının nedenleri üzerinde de duruyor ve şöyle diyordu:

“Üç kuruş menfaat uğruna, kapalı kapılar ardında yapılan pazarlıklar uğruna, kardeşini yüzüstü bırakan vicdansız bir iktidarla karşı karşıyayız. Görüyoruz ki Çin Merkez Komitesi Türkiye Komiseri, namıdiğer kısmen iktidar Sayın Cinping Perinçek,’Müslümanım’ diye diye gezen Sayın Erdoğan’ı da ‘Türk milliyetçisiyim’diye diye gezen Sayın Bahçeli’yi de nasıl olduysa esir almış. Çin’in Türkistan’da uygurlu kardeşlerimize uyguladığı zulme Avrupa’dan, Amerika’dan ses geliyor ama Ankara’dan hala çıt çıkmıyor”.

**

Burada hedef Bahçeli gibi gözüküyor, ama öyle değil; esas hedefe konulan Perinçek ! Akşener Erdoğan ve Bahçeli’nin, Perinçek’in etkisiyle Çin’e laf söyleyemediklerini belirtiyor. Burada sorgulanan gerçekte Bahçeli’nin milliyetçiliğinden çok, Perinçek’e boyun eğen edilgenlikleri oluyor bu şekilde.

Anlaşıldığı kadarıyla Akşener bir taşla iki kuş vurma peşinde:

Hem Bahçeli’nin ilkeli/cesur bir milliyetçi olmadığını ima ediyor, hem de iktidarı, Perinçek üzerinden “Komünist Çin” le el ele tutuşturuyor !..

Peki, Akşener’in bu yaklaşımı doğru mu ?

Perinçek’in Erdoğan ve Bahçeli ile ilişkisinin boyutu hakkında somut bir bilgim yok. Gerçi Perinçek zaman zaman Türkiye’yi kendisinin yönelttiğini ima etmiyor değil. Ama bu, siyaset çevrelerinde daha çok bir fantezi olarak algılanıyor…

Zaten ben bu yazıda bu konuda derinleşecek değilim.

Sadece şu yanlış değerlendirme üzerinde kısaca durduktan sonra sadede geleceğim:

Çin artık, Mao Zedung’un komünist Çin’i değil. Çin, artık, sosyal kapitalist bir ülke. Ülkeyi görünüşte hala Komünist Partisi yönetiyor, ama gerçekte hızla büyüyüp serpilen tekelci burjuvazisinin özellikle ekonomik  alandaki etkinliği altında. Çin, bir geçiş süreci içinde kısaca. Geçmişteki Rusya benzeri bir süreç bu.

Akşener’in, Cumhur İttifakı’nı, konünistlerle el ele gösteren yaklaşımı, bu açıdan biçimsel bir yaklaşım! Bir tür ajitasyon…

Akşener’in, Perinçek’i, Çin’in Türkiye mümeslili olarak sunması ile ona bir Çin adı uyduran yaklaşımı da şık değil, siyasi etiğe aykırı şeyler bunlar. Gerçek de değil. Perinçek komünist değil, Bahçeli formasyonunda bir milliyetçi lider artık.

Perinçek iktidar üzerinde etkisi olabilir. İktidarın Çin ile ilişkilerinde rolü de olabilir. Hatta, Bahçeli’nin Uygur Türklerine uygulandığı iddia edilen baskıcı politikalarına tepki vermemesinin de bunda etkisinin olduğu söylenebilir. Ancak bunların bir varsayım olmaktan öte değerinin olmadığı da açıktır. Varsayımlar üzerinden politika üretmek inandırıcı olmaz. Kesin gerçek, söyledim, Perinçek’in yanlış şekilde “komünist”, Çin’in de “komünist ülke” olarak tanımlanması.

Esas konuya geliyorum:

Akşener, Bahçeli’yi Uygur Türkleri üzerinde köşeye sıkıştırmaya çalışırken, kendisinin de şoven bir çizgiye kaymakta olduğunun ya bilincinde değil, veya bilerek yapıyor bunu.

İkinci olasılık daha akla yakın. Çünkü Akşener’in HDP’ye karşı tutumunun gitgide sertleşmesi milliyetçi cephe içinde bazı eksen kaymalarının olduğunu da akla getiriyor.

İyi Parti’nin şoven bir çizgiye kayması, Millet İttifakı’nın geleceğini de etkileyecek bir gelişme olur.

Akşener bunu sadece MHP’yi köşeye sıkıştırmak için mi yapıyor, yoksa kafasında yeni ittifak projeleri mi var, göreceğiz.

Bu konuda daha net yargılara varmak için, TBMM’deki fezleke oylamasını beklemek gerekiyor. İyi Parti çekimser kalmaz da HDP’li milletvekillerinin vekilliklerinin düşürülmesi doğrultusunda oy kullanırsan, yukarıdaki söylediklerimiz daha bir anlam kazanacaktır.