Facebook Bakanlığı diye bir bakanlık var da, ben orada 7/24 personel olarak mı çalışıyorum? Uzun zamandır kafa bu tür sorulara takılıp duruyordu. Geçenlerde çok çok önceleri tanıdığım, konuşup yazıştığım bir arkadaş bu facebook sayfasında yazmış: “ Şiirinin son iki dizesi şöyle olsa daha iyi olurdu. Ben senin yazılarına ‘beğen’ basıyorum sen benim yazılarıma hiç ‘beğen’ basmıyorsun” diye.

 

Bu sayfaya günde bir iki kez uğruyorum bir yazımı ya da şiirimi yayımlıyorum. Taş çatlasa on-on beş dakika dolaşıyor çıkıyorum. Birincisi arkadaşıma rastladığımı anımsamıyorum. İkincisi bir gözüm tam kör, diğeri yarım kör olduğu için görme olasılığım azalıyor. Üçüncüsü denk gelirse, etkilerse beni kimileri için ‘beğen’ tuşuna basıyorum ya da kısa not düşüyorum. Elli beş yıldır şiir, yazı yazamaya çalışan bir insan olarak, yazı ve şiirlerimi ‘beğen’ tuşuna göre değerlendirmedim ki. Ayrıca mertlik bozan bu alet çıkmadan kaçımız, dergilerde okuduğumuz güzel bir şiir veya yazı için o yazarı, şairi arayıp kutladık? Belki ‘beğen’ tuşuna basmayı beceremiyorum ama en azından güzel bir şiirin şairini, güzel bir yazının yazarını telefonla arayıp teşekkür etmesini biliyorum.

 

Bu olay aracı oldu bu yazı için. Bence gerçekten beğenenler, karşılık beklemeden ‘beğen’ tuşuna bassın. Eleştiri yapılsın, yorum yapılsın. O eylem bireyin düşüncesi olduğu için önemli ve değerlendirilmeli. Yoksa çok ‘beğen’ almakla şair yazar olunmuyor.

 

Tekrar anımsatmakta yarar var, ’bir facebook bakanlığı yok ve doğal olarak ben de oranın 7/24 çalışan personeli değilim.