Bugün Devrekli şaire ve öğretmen, hemşehrimiz Müfide Güzin Anadol’u. Ölümünün 8yıl sonrasında, Devrek’te anacağız. Büstünü açacağız. Keşke o da sağlığında bunu görebilseydi. Yine bu değerbilirlik için Belediye’ye, Devrek Kültür derneğine teşekkür borçluyuz.

***

Pek çok Devreklinin öğretmeni Anadol, benim ve emsallerimin de öğretmenimizdi. Ortaokul 1. Sınıf bitince ataması Devrek’e yapılan Hocamız, Sanatçılar ailesi olan Cambazlar sülalesindendi. Kardeş Demir, Kızkardesi Ülker, Babası Oğuz Ergenekon Anadol, Amcası Zihni Turgay. Anadol ve eski Zonguldak/İzmir Milletvekili Kemal Anadol ve torun Şermin’den oluşuyor bu aile.

***

İstanbul/ Zeytinburnu İhsan Mermenci Lisesinden emekli olan öğretmenimiz, Kuzguncuk’ta yaşadı. Ankara’nın sonbaharı’na, Orhan Veli’ye hayrandı. Her yıl genelde sonbaharları Ankara’da yaşardı.Attila İhan da tutkundu Ankara’nın sonbaharına . Orhan Veli’yle Mektuplaştı ve örneği Kıyı dergisinde bulunuyor..13 Şubat 2005’te 85 yaşındayken yitirdik. Uçmağı cennet olsun.

***

Şiir, öykü, roman dalında yapıtlar verdi. İkinci yeniyi benimsemiş, yalın, doğa, aşk, sevgi, kent sevdalısı şiirler yazdı. Kraduman’ın (tiren) serüvenini de yazdı. Tahta evlerde Devrek ve Safranbolu hatta Bartından izler buluyoruz. Hatta, öğretmen arkadaşı Bartın’da sağ olup onunla ikisini Bartın fuarında buluşturmuştu. İkisi de içine kapanık, bir yapıdaydı. Nuriye Üsküdarlı’ydı adı.

***

Ne zman mektubu gelse, “ ne güzel işler yapıyorsun.Ellerine, yüreğine sağlık. Gözlerinden öperim”diye A-4 kağıdın önyüzüne sığacak yazıları olurdu. Bir keresinde Duvar adlı gazetemi de anımsattı bana. Zonguldaklılar derneğinde Ahmet özer’le birlikte söyleştikti. Ölümünden sonra yayınlanmasını istedi. Ama taşınmalar sırasında yitirdim o kaseti.

***

Hamit Kalşyoncu Dost, Devrek Köprüsünü kazandırdı onun adına. Özgeçmişinde iki yapıtı daha olduğu yazıyor. Kıymetlim bende. Öbürünü bilmiyorum. Üçüncü’yü ise ben yitirdim. Kıymetlim’le Yunus Nadi Şiir yarışmasına katılmıştı. Kayıp Şairlerden biridir. İş Bankası Kültür yayınlarından çıkarılmak üzere tek bir kitapta toplanacak yapıtlarını hazırlamayı düşlüyorum.

KENDİSİNİ ve sonsuzluğa göçen bireylerini özlemle, saygıyla anıyorum. Yaşayanlarına ise uzun ömür ve sağlık diliyorum. Ruhu şad olsun…

ŞİİRLE ANMAK…

Bizim şairimizdi O / Adı Müfide Güzin’di:/YAŞADIĞI HEP HÜZÜNDÜ/AKLINA BİLE GELMEZDİ / Büstünün dikileceği /Sonsuza dek yaşayacak…

O da sevmişti elbette / Nerde, hangi memlekette /ÖĞRETTİ GÜZEL TÜRKÇE’Mİ/ ŞAİR, ROMANCI, ÖYKÜCÜ /Yüzlerce öğrenciye…

Bilseydi hatırlanacak/Derim bir sokağı olsa/SEVİNİR MUTLU OLURDU / HİÇ TADAMADIĞI KADAR/Sonsuzluktaki evinde…