Bir İlçe başkanı düşünün.

8 sene ilçede görev yapsın.

Göreve gelmek için dönemin milletvekilinin kapısında yatsın, kalksın..

Ceket ilikleyip, aracının kapısını açsın..

Göreve geldikten sonra, F tipi ile işbirliği yapıp, milletvekilini satsın..

Bir ilçe başkanı düşünün..

Görevinin 3. Yılında, cebinde takım elbise alacak parası bile yokken, eğitim sektörüne girsin.

Nüfusunu kullanarak; eğitim yuvasına öğrenci doldursun.

Yetmesin, bölgedeki birkaç okula ortak olsun..

Oda yetmesin, metal sektörüne girsin.

‘Gassalın elindeki meyyit’ rütbesini hakkettiğini belirtip, Penisilvanya’dan görev beklesin..

Bir ilçe başkanı düşünün..

“Partimin Sevdalısıyım” diyerek; bölgeyi haraca bağlasın.

Her seçim dönemini para kazanma aracı olarak kullansın.

Servetine, servet katsın!..

Bir İlçe Başkanı düşünün..

Hain darbe girişimi sonrası, ortak olduğu eğitim kurumu radara takılınca, kapatılsın.

Hainlerden alınan ifadelerden adını çıkartmak için Türkiye’nin dört bir yanında bağlantı arasın.

Akrabasının ifadesini ‘infial çıkar’ diyerek; emniyette değil, misafirhanede aldırsın.

Sohbetlerde baş köşedeyken; darbe girişimi sonrası parti binasında gece 12’den sonra fişleme masası kurdurup, sohbet arkadaşlarını listeye eklesin, kendi gibi kriptoları ayırsın!..

Bir ilçe başkanı düşünün.

Tüm bunları yaparken, kapısından içeri giremeyen devlet büyüğünün adını kullansın.

‘O benim köylüm. Sık sık telefonla görüşüyor, istişare ediyoruz’, diyerek, kendi yalanına, kendi inansın. Bu şekilde soruşturmalardan yırtmaya kalksın.

Bir ilçe başkanı düşünün..

Görev süresi bitince, partisinden intikam almak için binbir ayak oyunu yapsın.

Kendisini zengin eden partisi ‘Artık yeter’ deyince, düşmanlık yapsın.

Yerine gelen ilçe başkanını 'çalıştırmama' yeminleri etsin.

Yayın organlarında sevdalı(!) olduğu partisinin reisini aşağılasın, milletvekilini yersin, tabanını hainlikle suçlasın.

Reisine hakaret eden ahlaksızı gizliden maaşa bağlasın.

Ardından, bir üst mertebeye çıkabilmek için birde kulis faaliyetine başlasın..

‘Biz hala merkezde güçlüyüz’, diyerek; F tipi’ne göz kırpsın!..

‘Çok daha güçlü geliyorum’, sözleri ile intikam sinyalleri versin..

Bir ilçe başkanı düşünün.

Dokunulmazlık alıp, sıyrılmak için yırtınsın!..

Partisinden kazandığı serveti bu uğurda harcasın.

Yandaşlarını kurup, merkeze göndersin.

Kriptolarla sık sık biraraya gelip, yemekler yesin, ihtiyacını gidersin.

Çaresiz kalıp, ardından ‘malum’dan af dilesin!..

Not: Normalde bu günkü köşemin konusu M. Fatih Çakır’dı. O şimdilik başka bahara kaldı..

DONKİŞOT İZZET..

İzzet’e bir dokunduk, bin ağ işittik.

Yok dost satmam, yok solcuyum, yok morcuyum..

Yine atmış tutmuş..

Ama işin özünde dansözlüğe soyunmuş.

Sevgili İzzet..

Tekrar edeyim de, kafalarda soru işareti kalmasın.

Tek derdinin ekmek parası olmasına, patronunu koruma içgüdüsüyle hareket etmene ve talimatlara uymana saygı duyuyorum.  

Ama geçmişine yaptığın saygısızlığı gördükçe, ben utanıyorum.

‘Ben dibine kadar solcuyum’ deyip, hizmet ettiğin erkanı gördükçe, afallıyorum.

Bu kıvraklıkla hala nasıl yoldaşların yüzüne bakabiliyorsun anlamıyorum!..

‘Parayla haber yapıyorsun. Sokakta herkes seni tanıyor’, gibi klişe sözlerine ise sadece gülüyorum.

Besleme misali oturduğun yerden ona buna sataşarak, hakaret ederek, iftira atarak, itibar cellatlığı yaparak yani kısacası kalemini satarak; maaş almak..

İşin kolayı bu..

İşin zor olanı ise emeğinle kazanarak; emekçilerinle paylaşmak.

Bizlerde işte tam olarak bunu yapıyoruz.

Hem kendimiz, hem kentimiz hem de emekçi kardeşlerimiz için çalışıyoruz.

Bunun içinde maalesef zaman zaman senin gibi asimile olmuş, kullanılmaya müsait karakterlerle uğraşıyoruz.

Hep sen verecek değilsin ya, bir öğüt’te benden sana.

Hikmet Kıvılcımlı’nın kemiklerini sızlatma!..

Not: Senin için yazılacak çok şey var. Ama sana ayırdığım vaktin sonuna geldim.. Yazdığın her iftiraya tek tek cevap vermek sana büyük lütuf olur. Sana bir iyilik yapacağım. Artık tüm cevapları patronuna vereceğim.