7 aydır engelli kızlarını sırtında taşıyor
21 Aralik 2020 10:50:00
Kdz.Ereğli’nin Bayat köyünden 'friedreich ataksisi' tanılı kızlarının tedavilerini daha rahat sürdürebilmek için 7 ay önce Kdz.Ereğli’ye taşınma kararı alan ve Kepez mahallesinde Tanrıkulu inşaatın yaptığı binadan asansörlü olduğunu gerekçesiyle daire satın alan 65 yaşındaki Sadettin Adıyaman, 7 aydır asansörün çalışmaması dolayısıyla kızlarını sırtında taşımak zorunda kalıyor.
Kepez mahallesi Şehit Jandarma Komando Çavuş Noyan Aydın Sok. No 77 Nahide Sultan Apartmanında yaşayan engelli kardeşler Seval ve Beyhan Adıyaman, iskanı olmayan binada sanayi elektriği kullanıldığı gerekçesiyle sürekli arıza yapan asansör nedeniyle okula ve tedaviye giderken 7 aydır adeta işkence çekiyor.
Asansörün kullanım dışı olması nedeniyle baba Sadettin Adıyaman ve komşularının yardımıyla evlerine girebilen Seval ve Beyhan Adıyaman kardeşler, müteahhitten aldıkları bilgiye göre, asansörün sık sık arıza yapma nedeninin binanın iskansız olması nedeniyle kullanılan sanayi elektriği olduğunu belirtiyor.
“LÜTFEN BAŞKANIM SESİMİZİ DUYUN”
Adıyaman ailesi konuyla ilgili Kdz.Ereğli Belediye Başkanı Halil Posbıyık’a seslenerek; yardım talep etti. ‘Lütfen başkanım sesimizi duyun’, diyen Adıyaman kardeşler; ‘Herkes kendişni bizim yerimize koysun’, dedi.
Adıyaman kardeşlerin yardım çığlığı şu şekilde:
“Sayın belediye başkanım ve yetkililer geçen sene Ereğli’ye taşındık. Taşındığımızdan beri sıkıntılar bitmiyor. 7 aydan bu yana asansör açılmıyor. Müteahhit’ten aldığımız bilgiye göre, İskan alınmadığı için kullanılan sanayi elektriği nedeniyle asansör sürekli arıza yapıyor. Biz bu yüzden iki kız kardeş çok mağduruz. Haftada 1 olan okulumuza bile gidemiyoruz. Hasta olsak asansörü kullanıp gidemiyoruz. Gitmek zorunda kalsak bile 65 yaşında babamızın sırtına binmek zorunda kalıyoruz. İki kız kardeş olduğumuz için babamızda çok zorlanıyor. Lütfen belediye başkanım ve yetkili büyüklerim bu konuda sizlerden yardım istiyoruz. Lütfen binamızın iskanının alınıp asansörün açılması için sizlerden rica ediyorum. Engelli olduğumuz için çok zor. Şimdiden teşekkür ediyorum. Lütfen herkes bizim yerimize kendini koysun. Lütfen sesimizi duyun bizi bu işkenceden kurtarın”
