Başlıktaki ‘Garip’ sözcüğünü 2 anlamda ele almak istiyorum.

İlki ‘kimsesiz, yasasız’, ikincisi ise ‘Anlaşılmaz’..

Bugün, Özgür Basın 117 yaşında(!)

Bakmayın siz ‘Özgür’ sözcüğüne..

24 Temmuz Basın Özgürlüğü için Mücadele Günü, Türkiye’de resmi bayramlar arasında en içi boş gün olarak kutlanıyor, günümüzde..

Avrupa Birliği Uyum Yasaları çerçevesinde kanunumuza giren suç cinsleri, her ne kadar ‘Halkın Haber Alma Özgürlüğü’ ile çelişse de, meclis’te bu konularla ilgili hiçbir düzenleme yapılmaması, gazetecilerin mesleğini yapamaz hale getirilmesine olanak tanıdı.

Yakın bir zaman önce bir meslektaşım, yalnızca bir fotoğraf yüzünden 5,5 sene ceza aldı, yerel mahkemelerden..

Bu sert yasalar yüzünden maalesef, ülkemizde ‘Araştırmacı-Gazeteci’ yok denecek kadar az kaldı.

Düşünün, Narin cinayetindeki Poşetci Nevzat’a 4 yıl 6 ay ceza veren mahkemeler, fotoğraf karesi yayınlayan gazeteciye 5 yıl 5 ay verebiliyor!..

Gazeteciler korkuyor..

Kendini güvende hissetmiyor..

Yüzlerce meslektaşım, cezaevlerinde, mesleğine geri dönebilmek için gün sayıyor!..

Defalarca resmi kanallara yaptığımız ‘Mesleki Yeterlilik’ duyurularına bile, kulak kabartan olmuyor.

Savcılığa verilen mevkute beyannamesiyle, gazete sahibi olunabiliyor.

Bu da mesleki dezenformasyonu ve yozlaşmayı beraberinde getiriyor.

Kendimi bildim, bileli gazeteciyim..

Onlarca davaya katıldım, yaptığım haberler nedeniyle onlarca mahkeme gördüm..

Mesleğimi yaparken, hiç bu kadar zorlanmadım.

Umarım. 11. Yargı paketinde gazeteciler ile ilgili yeni düzenlemeler masaya yatırılır.

Aksini düşünmek bile istemiyorum!..

Dedim ya, gazetecilik bir ‘Garip’ meslek..

Bizlerde ısrarla bu garipliğin birer savunucuyuz!..