Yeniden doğdum, yangınların içinden
söndürdüm ateşimi ellerimle
Beni kendimle tanıştırdın
Bu bir duygu mu?
Tek yönlü çıkmaz sokaklara dayalı
Kayboluyorum her defasında
Kaç kez gittim
Kaç kez karanlığa düştüm
Geri döndüm yine
Hep teslim olarak
Kimi zaman dizlerimin üstünde çakılı kaldım
Kimi zaman tüm benliğimle yalnızlığımı izledim
Bu kadar eminken kendimden
Yeniden doğdum canım yanarak
En acısı da aşkla bağlı kalarak
İmkânsız olan bir yolda yürümüşüm
Belki de ondan yönümü şaşırdım
Başta kaçıyordum senden
Senle bütünlemişken cümlelerimi
Uzaklaşıyordum
İlk defa yürüdüğüm bu yol
Alevler içine sürüklüyor beni
Bu öylesine çizilmiş bir duygu değil
Yeniden doğdum seninle
Bazen senden öğrendiklerimle kendimi bulup
Bazen ise en acı sözlerinle gözlerinde kaybolup
İçimin yangınlarıyla köz olarak
Yeniden doğdum seninle
Kendimi tanıdım
Aşk bir duygu değildir bu yüzden
İnsanın imkânsızlıklar içinde kendisini bulmasıdır
Şimdi sana ihtiyacım var demişken
O tutmadığın elimi bırak sevgili
ETİKETLER : Yazdır
Diğer Yazıları
Köşe Yazarlarımız
Çok Okunan Köşe Yazıları
» Henüz BUGÜN Yazı Görünmüyor
