Cumhurbaşkanına ‘reis’ diye hitap etmesi çok ilginç değil mi?

Eskiden yandaş gazeteciliğin de bir raconu vardı. “Tarafım ben, gönül bağım var” deseniz de, o bağlar eski bağlar değil.

16 Nisan itibariyle iktidar medyasındaki her gazeteci “Acaba Reis beni harcayacak mı?” endişesiyle uyanıyor her sabah. Artık Erdoğan’ın adımlarını topluma anlatacak, meşruiyet zeminine oturtmaya gayret edecek makbul gazeteciliğe ihtiyaç yok.

Zaman, o ne derse öyle yazacak, reis gazetecilerinin zamanı. En zoru kendi görüşleriyle çelişen politikalar söz konusu olduğunda bununla baş edebilmek, kolay sanmayın, propagandayla teşrikimesaisi olan psikoloji bilimi der ki reis gazetecilerinin de işi zor. Reis gazeteciliği’ diye bir gazetecilik türü yok elbette, bu gazeteciliğin bittiği noktadır aslında .

Bunun cefasını bizim kadar gazetecisiyle, okuruyla iktidar cephesi de çekecek. Şimdiden söyleyeyim size. 3 Mayıs Çarşamba Dünya Basın Özgürlüğü Günü, gazeteciliğin her birimiz için ne kadar önemli olduğunun anlaşılması umudumla, işini iyi yapmaya çalışan hapiste, ülke içinde ve dışında tüm gerçek gazeteci kardeşlerime kutlu ve selam olsun!