Tembelleşiyor insan yavaş yavaş ... Hayatta o kadar sorgulanacak nedenler varken sorun edilmeyecek şeyleri dert ediniyoruz.Her defasında kendimizle yüzleşmekten vazgeçiyoruz.Bir üşengeçlik kaplıyor içimizi.Hani bir atasözü vardır ya "Bugünün işini yarına bırakma."diye.Bırakıyoruz , hemde  içimize sindirerek. Erteliyoruz en güzel zaferlerimizi.Hep bu ufak ufak göz ardı edişlerimiz başarıdan uzaklaştırıyor bizi.Azimli, hırslı bir hâl alamıyoruz . Hedeflerimiz uğruna savaşamıyoruz.Ben ne zaman bitak bir halde olsam  Destoyevski' nin şu sözünü okurum: "Her mutsuzluğun ötesinde yine yaşam bekler..Ama insana özgü bir yeteneksizliktir yaşayamamak !..Yoksa hangi balık boğmuş kendini ; Hangi serçe atlamış damdan...!" Her ne olursa olsun amacından vazgeçmemeli insan. Üzerinde olan sorumluluğun farkında olması lazım her daim. Bilmeliyizki bu memleket topraklarının geleceği bizim elimizde , eğer bu konunun farkında olup yüreğimize işleyemezsek tüm tarihimizde yaşanıp bizim bugünlere gelebilmemizi sağlayan mücadeleleri hiçe saymışız demektir. 

 

Günün sözü : İnatla hoşgörülü olun , inatla karşılık beklemeyin.