O tipler yüzünden…

İç-içe geçen ekonomik-sosyal ve siyasal kriz, toplumun psikolojisini bozdu. Pandeminin de bu tablonun doğmasında rolü var.

Toplum gergin, insanlar burunlarından soluyor. Empati, iyiniyet, yardımlaşma gibi duygular önemli ölçüde buzlandı, çeşitli yetersizlikler toplumsal barışı olumsuz şekilde etkilemeye başladı.

Bu çok şaşırtıcı değildir. İşi olmayan, işi olduğu halde ailesini doğru dürüst geçindiremeyen, her gün toplumsal adaletsizliklerle karşılaşan bireylerin bencilleşmesi, insanı insan yapan erdemlerden uzaklaşması doğaldır.

Böyle bir süreç içindeyiz.

İstisnalar tabii var, ama genel tablo böyle.

Bu gibi durumlarda aydın kesime her zamankinden daha fazla sorumluluk düşer:

Siyasetçisi, bürokratı, kitle kuruluşlarının yöneticileri, basın, sosyal ve ekonomik yaşama yön veren kuruluşlar daha yapıcı, daha kucaklayıcı olmak zorundadırlar.

Ama pek öyle olmuyor:

Örneğin Ereğli, bireysel yetersizliklerini, başarısızlıklarını örtmek için başkalarını suçlayan, her köşe başında bir “düşman” arayan, bulamazlarsa sanal “düşmanlar” yaratan tiplerle dolu. Toplumsal yaşamın her alanında var bunlardan.

Aşağılık kompleksi, kıskançlık, kin gibi ilkel duyguların tetiklediği vahşi bencillikleri, şu sıralar çok ihtiyacını duyduğumuz toplumsal anlayışa ve barışa büyük zarar veriyor.

Bunların içinde konuklarını bile alaylı bir küçümseme ile karşılayıp gereken yanıtı alan özgüven yoksunu kibir küpleri de yok değil !

Bunlar, bu küçük azınlık, Ereğli’nin en önemli sorunlarından birisi haline geldi.

Üretmeyen, üretenleri engellemeye çalışan, eleştiri-özeleştiri kültürü bulunmayan, çoğu yalakalığı meslek edinmiş tipler yüzünden, Ereğli, geleceğini etkileyecek sorunlara odaklanmakta zorlanıyor, zaman kaybediyor.

 **

Ereğli’nin içinde bulunduğu durağanlığın yerini dinamik, gelişimci/değişimci bir sürecin alabilmesi için ilkten fikir düzeyinde kendisini yenilemesi, kentin kültürel profilini düşüren tiplerden kurtulması gerekiyor.

Yeni Ufuk

Haber :