ESKİLER ESKİDE KALMALI !..

Değişim, doğanın ve toplumların dinamiklerini yansıtan sihirli bir kelime.

Dünyada her şey değişir. Değişmeyen hiçbir şey yoktur.
Ereğli de değişiyor. Şöyle geriye dönüp 1960 başlarına baktığımızda, kentteki değişimin hızı ve çapı insanın başını döndürüyor.
Ereğli, elli küsur yıl içinde 8 bin nüfuslu bir balıkçı kasabasından, 70 bini aşkın nüfuslu dev bir sanayi kentine dönüştü.
Bu sıçramalı değişim, Ereğli’nin insan ilişkilerini ve değerler sistemini de değiştirdi.
İçine kapalı kasabanın yüzyüze insan ilişkilerinin yerini, anonim ilişkiler aldı. Kent, yeni değer yargılarıyla yüz yüze geldi. Bunları içselleştirdi. Kentin çehresi de değişti. Kılık kıyafetten sosyal yaşama kadar değişim tüm Ereğli halkını da kucakladı.
Sadece, siyaset yapmanın yöntemleri ile çehreleri çok az değişti ! Siyaset, genel değişimin hızına ayak uyduramadı !..
2015 Mart’ına kadar, kısa süreli dönemler sözdışı, kenti iki belediye başkanı yönetti örneğin !
Kırk yıl !..
Bu, siyasetin genel değişime ayak uyduramamasının bireysel bir yansımasıydı.
Deneylerle sabittir ki, bir belediye başkanı, üç dönemden sonra başa sarar, kendisini tekrar etmeye başlar. Yaratıcılığın değişimin yerini durağanlık alır. Başkan, megalominin çekim alanına girer.
Ereğli’nin son kırk yılında da böyle oldu bu !..
2015 Mart’ında nihayet ezber bozuldu. Belediye yeni insan çehrelerine ve yönetim anlayışına kavuştu.
Ama bakıyoruz, “eski”ler siyaset sahnesinde hala ayak sürüyor !..
Oysa Ereğli bunu aştı. Yeni isimler/yüzler çıkarttı siyaset sahnesine ve çıkartmaya da devam edecek…
Kentin, siyaseten de hızlı bir değişim sürecine girebilmesi için, eskilerden kurtulması ve yeni siyaset yapma yöntemlerine ve üslubuna kavuşması gerekiyor.
Özellikle anamuhalefet partisinin bu konuda duyarlı olması zorunlu ! Çünkü geriye dönüş tehlikesi şimdilik sadece onda var !..

Yeni Ufuk

Haber :