Ereğli değişmeli artık !

Yarı-feodal kasabalılığı, ya da kasaba bilincini aşamamış ilçelerin en belirgin özelliği çağdaş anlamda siyasal ve külltürel/sanatsal yaşamın gerikalmışlığıdır. Bu tür yerleşim yerlerinde sosyal aktiveler de son derece kısır ve sıradandır.

Kdz. Ereğli buna tipik bir örnek:

İlçe, dışardan bakınca 200 bini aşan nüfusu ve turistik bir profil veren kıyı yapılanması ile büyük bir ağırsanayi kenti. Sanayileşmenin merkezinde Erdemir var.

Erdemir, ilk kurulduğu 1960’lı yıllardan bu yana, yarı-feodal ilişkilerin egemen olduğu kasabaya, yeni bir sosyal düzen de taşıdı, yeni gelişen sosyal düzenin temel kuruluşu oldu. Kent, onunla yeni bir değerler sistemine sahip oldu…

Ancak, yarı-feodal kasaba bilinci ve ilişkileri büsbütün yok olmadı; varlığı günümüze kadar uzandı. Bunda köy kökenli siyasetçilerin rolü belirleyiciydi…

Ereğli’nin “modern” bir görünüşü var. Kılık kıyafet formalizmi de aşılmış durumda. Yavaş yavaş, tarihsel yerli-yabancı ayrımcılığı da çözülüyor…

Ama, düşünsel bakımdan ilçe gelişemiyor. Siyaset üretimi hiç yok. Kültürel/sanatsal etkinlikler yılda bir-iki kez düzenlenen festivallerden ibaret. Sanayicilerin yaptırdığı kültür merkezleri bomboş !

Sosyalleşme ve sosyal etkinlikler bakımından da Ereğli hâlâ kasaba profili veriyor. Örneğin gençlerin müzik dinleyecekleri, dans edecekleri, sosyalleşecekleri mekanların hayali bile yok!

Medya, yeni teknik olanaklara kavuşmasına rağmen, kasaba gazeteciliğinin düşük profilli mesleki/düşünsel formasyonunu aşamadı. Aşanlar ise, “boyalı kuş” olarak algılanıyor, hedefe konuluyor…

Kent, kendi içine kapanmış, kollektif düşünceyi unutmuş, tartışma, eleştiri-özeleştiri kültürünü yitirmiş, STK’ları tabelaya dönüşmüş bir kültürel /sanatsal ve sosyo/politik bir profil veriyor. Medya, istisnalar sözdışı 1970’lı yılların da gerisinde ! Doğru dürüst ne haber üretimi var ve ne de düşünce üretiliyor; “köşe”lerden seviyesizlik, cahillik, terbiyesizlik fışkırıyor…

Ereğli bu değil ya da daha doğru bu olmamalı ! Kentin artık üzerindeki ölü toprağını atması, değişmesi, yenilenmesi, Erdemir’in taşıdığı sosyal düzenin değer yargılarını yeniden üretmesi, özetle çağdaşlaşması gerekiyor. Her anlamda modern bir ilçe olması !..

Mevcut sosyal, siyasal, kültürel ve sanatsal yapı, Ereğli’ye yakışmıyor. Medya, düşünsel geri kalmışlığın önünü açacağına daha da kapatıyor, aydınlığı değil, karanlığı temsil ediyor artık…

Ereğli değişmek zorunda. Birileri bir ucundan tutmalı bunun artık !..

İktidardan gelen engeller varsa onları da kollektif dayanışma ile aşmalı..

Yeni Ufuk

Haber :