Azize Barbara öyküsü palavradır !

4 Aralık Dünya Madenciler Günü ülkemizde de çeşitli şekillerde kutlandı.

Dünya Madenciler Günü, Hristiyanlığın ilk döneminde yaşadığına inanılan bakire din şehidi Azize Barbara efsanesine dayalıdır. Kilise ritüelleri arasında bir yortudur.

Efsanenin bilinen öyküsünü yinelemeden şunun altını çizeceğiz:

Barbara Yortusu, zaman içinde emperyalist kültürün bir öğesi haline gelmiş;  uluslararası sermayenin dünyanın dört yanında elinde tuttuğu madenlerdeki işgücünün de mesleki/kültürel takvimine sokulmuştur.

Zonguldak kömür madenini uzun yıllar elinde tutan Fransız şirketi ile Fransız kolonisi ve Ortodoks kilisesi de 4 Aralık’ı sınıfsal barış temasıyla maden işçilerinin de katıldığı törenlerle kutluyordu.

Zonguldak’taki Cumhuriyet aydınları, Fransız sermayesinin yanısıra emperyalist kültürün bir öğesi haline gelen Barbara Maden Yortusuna da tavır almış, onun karşısına Uzun Mehmet Günü’nü bir kontr gün olarak çıkartmışlardı.

Barbara Yortusu, 1969 yılında, Barbara’nın yaşayıp yaşamadığı kuşkularının yoğunlaşması ve yaşadığına ilişkin orijinal kayıtlarda ulaşılamadığı için kilise takviminden çıkartıldı.

Bu, efsanenin palavra olduğu anlamına geliyor.

Şu söylenebilir belki:

Efsane palavra da olsa, madenciliğin sorunlarının tartışıldığı bir gün olması bakımından kutlanmaya değmez mi ?

İtirazımız yok.

Ama şunu da soracağız yeri gelmişken:

Madenciliğin sorunlarını niçin (kimilerinin burun kıvırdığı) Uzun Mehmet Günü’nde değil de Barbara Yortusu’nda dile getiriyorsunuz ?

Milliciliğin hangi kitabında yazıyor bu ?

Yeni Ufuk

Haber :